Familja mbijetoi si e paprekur, kompakte, por e ngjeshur me dhunë në
një bashkësi të pandarë derisa burri dominonte dhe nënshtronte
gruan. Derisa burri me dhunë kultivoi injorancën e gruas. Ky
poshtërim, ky keqtrajtim, u siguronte burrave një rehati dhe ata
bënin jetën më të qetë. Duke ditur se kanë një skllave në
shtëpi, nuk rrezikonin, nuk synonin ndarjen sepse utilitarizmi dhe
komoditeti përligjnin jetën e përbashkët. Qoftë edhe me dhunë.
Madje u falnin liri vetes edhe të tradhtojnë. Rritja e fëmijëve
në një ambient të tillë, krijonte edhe fëmijë me komplekse dhe
defekte. Edhe ata shtypeshin. Nuk mund të thuhet se ata burra nuk
shkurorëzoheshin për shkak të fëmijëve. Ata nuk njihnin dashuri
as ndaj gruas, as ndaj fëmijëve, por shtypje, rrahje, traumatizmi
dhe pezullimi i lirisë interpretoheshin si dashuri. Lirinë e
vërtetë e quanin apo e quajnë degjenerim. Tek popujt me mendësi
fisnore ligjet nuk depërtojnë aq lehtë në familje dhe aty nuk
jetohet sipas kushtetutës.
Në të gjitha shoqëritë dhe kombet gruaja është trajtuar si
qenie inferiore, si nga mençuria ashtu edhe nga aftësia. Tek disa
popuj më pak, tek disa më shumë. Tek disa është çliruar, tek
disa është në çlirim e sipër, tek disa sapo ka nisur. Sidoqoftë
do të çlirohen një ditë të gjitha. Tragjedi më të madhe për
një komb nuk ka, se sa kur shtypen në mes vete. Aty konsumohet
shumë energji dhe mend për dominim. Në Gjermani nga diku 40 milion
të punësuar, gati 18 milion janë gra. Pa ato gra ekonomia gjermane
do të shembej.
Bashkëjetesa nuk është e mundur në mes shtypësit dhe të
shtypurës.
Është ligj i përgjithshëm në natyrën e gjallesave ta adhurojnë
lirinë dhe të luftojnë për ta fituar atë. Kufizimi i lirisë nuk
bëhet pse gruaja është e përdalë për nga natyra – shthurja
e gruas është paragjykim konstant i meshkujve me shumë komplekse,
i burrave të sëmurë, sepse nënat tona nuk kanë qenë të tilla,
as nuk do të jenë nënat e fëmijëve tanë, gratë tona pra -
por sepse kufizimi i lirisë i ka garantuar siguri një burri me
komplekse dhe drejtpeshim psikologjik të humbur. Me shtypjen e gruas
ai qetëson egon e tij të dobët apo të rrënuar. E pastaj, fundi i
fundit, një grua e lumtur nuk tradhton kurrë, sepse ajo nuk
dëshiron ta humb burrin e mirë, por me burrin e keq, nuk ka grua që
ndjen veten të lumtur.
Pse ndodhin mirëpo aq shumë shkurorëzime sot? Mund të ketë shumë
motive, por njëri që ndoshta është edhe kryesori është ky:
burri sot ka shumë probleme me mençurinë e gruas. Pjesa dërmuese
e burrave kanë nënat e veta me përgatitje më të ulët shkollore
se sa nuset. Ato nëna mund të nënshtroheshin më lehtë sepse
dinin pak apo fare. Burri aty ka marrë mësime si të trajtohet nusja.
Ato nuk kishin mbrojtje nga ligji. Nuk kishin mbrojtje nga familja e
vet. Ato nuk kundërshtonin edhe nëse i thuhej se Parisi është
kryeqytet i Belgjikës, por nuk kishin të drejtë të kundërshtonin
burrin, edhe nëse ai thoshte: Tirana është kryeqytet i Bullgarisë.
Ajo kishte të drejtë ta pohonte, por jo të kundërshtonte burrin.
Para një burri me probleme të tilla psikologjike, ajo nuk kishte të
drejtën e të menduarit.
E sot? Sot kemi gra që kanë shumë herë më shumë mençuri,
zgjuarsi, shkathtësi dhe pjekuri se burrat. Kjo aftësi në shumë
raste është shkaktari kryesor i shumë shkurorëzimeve, sepse burri
ndjehet i mbështetur për mur. Shkurorëzimet nuk janë
rezultat i mençurisë së gruas, por i pamundësisë mendore, i moszhvillimit mendor të
burrit për të kuptuar se dituria dhe liria janë edhe pushtet. Kur ai sheh se nuk mund më të
komunikojë me gruan, parapëlqen ndarjen apo ikjen. Ai është mësuar
të jetë numër një në shtëpi. Despot.
Dy vjet pas Deklaratës për Liritë dhe të Drejtat e Njeriut, në
vitin 1791, qe shkruar, në fakt redaktuar Deklarata e parë nga
shkrimtarja Olympe de Gouges dhe aty ku thuhej “burrë” ose
“mashkull”, ajo e zëvendësoi me grua dhe e quajti: Deklarata
për të Drejtat e Grave dhe Qytetareve. Që nga revolucioni francez
investohet në emancipimin e gruas, por burri nuk është emancipuar
kurrë. Me emancipim shumë burra mendonin se si duhet të vishet gruaja, si të sillet dhe si të bëhet më e pëlqyeshme. Gruaja me
emancipimin kuptonte bashkëveprimin në jetë. Për burrin është
menduar se ai lindet i emancipuar, i qytetëruar. Ai nuk ka mësuar
as në shtëpi, as jashtë si të sillet me gruan, madje as jo aq
shumë, si të sillet ndaj nënës, motrës dhe e gjyshes. Ai nuk
mësonte dashurinë, por dominimi e dhunshëm. Ai nuk mëson
dashurinë, por urrejtjen dhe poshtrimin. Një burrë primitiv me
shumë komplekse shkatërron një familje. Ai sillet si psikopat apo është i tillë. Aty ku ka diskriminim
gjinor, shoqëritë nuk janë të qeta dhe fëmijët janë të
traumatizuar. Ndosha nuk ka as stabilitet politik sepse ata burra
janë të traumatizuar dhe kuptojnë vetëm dhunën dhe kërcënohen vazhdimisht.
Shumë të shkurorëzuar pas disa muajve nuk dinë më as motivet e
ndarjes. Ndër shkaqet kryesore për shkurorëzime, është
inferioriteti i burrit dhe pamundësia e tij për të përpunuar
epërsinë intelektuale të gruas. Ai nuk mund ta kuptojë botën
sepse gjithmonë i kujtohet nënshtrimi i nënës dhe pamundësia e
saj për të marrë pjesë aktive në jetë. Burra të tillë
kujdesen shumë që brenda familjes dhe jashtë, të rrezatojnë një
dominim të rëndë mbi gruan. Ky rrezatim është shumë i
rëndësishëm për integritetin dhe dinjitetin e burrave të sëmurë,
që propagandojnë diskriminimin. Nëse burri lexon dhe përfiton
njohuri të reja, ai ka më të lehtë këtë kapërcim nga familja
fisnore, në familje moderne, nëse jo, atëherë aty jetohet me
diskriminim, si në kohën e prindit të vet ose pason shkurorëzimi.
Burrat duhet të kuptojnë se gruaja është edhe nënë dhe
emocionalisht nuk mund ta shpejgojë dhe përpunojë shtypjen dhe
mungesën e dashurisë. Kjo mungesë, rrënon shëndetin e saj dhe ai
dominim ndikon në krijimin e aleancës në mes nënës dhe fëmijëve.
Në fakt burrat e sotshëm që kanë probleme me gratë e dijshme,
janë burra me edukatë të djeshme dhe rrënues të familjes. Ata
dashurojnë vetëm veten dhe prandaj në qindra mënyra arsyetojnë
diskriminimin, shtypjen, rrahjen, dominimin dhe pronësinë mbi
gruan. Burra të tillë, para grave të mençura, të arsimuara dhe të lira, ndihen të tredhur...
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen