Humanizmi si religjion

Thënia “Respekto dinjitetin njeriut" më duket si një fe e plotë, një fjali sa një  religjion. Ai mendim përshkon të gjitha veprimet e njeriut në jetë... Shpesh më kanë quajtur ateist, edhe pse kurrë vetë nuk e kam thënë. Nuk arrija ta përkufizoj veten...

Në humanizëm njeriu nuk ka nevojë për klerikë, as për organizata fetare. As për nënshtrim. As për lutje. Në fakt nevojitet vetëm dija e intelektualëve dhe filozofëve të mëdhenj humanistë: të djeshëm dhe të sotshëm. Humanisti është një fakt i pranishëm, i dukshëm, i prekshëm, i ndjeshëm, me intelekt të zhvilluar dhe mund të besojë vetëm në fakte të dëshmueshme. 

Ju flet Lucius Anneus Seneca (II)

"Mos ki frikë nga dhimbja: ose merr fund ajo ose të jep fund.”                                                                                “Kush kërkon me droje, i mëson tjetrit refuzimin.”

“Në tri kohë ndahet jeta: në të tashmen, në të kaluarën dhe në të ardhmen. Prej tyre, e tashmja është shumë e shkurtër; e ardhmja, e dyshimtë: e kaluara, e sigurt.

“Do të të tregoj një ilaç dashurie pa helme dhe barishte, pa formula magjike: nëse do të të dashurojnë, dashuro!”

Ju flet Lucius Anneus Seneca (I)

"Qetësia shpirtërore është pasuri e vërtetë."

"Lumturia e vërtetë nuk varet nga kushtet e jashtme, por nga gjendja e shpirtit."

"Kushdo që shqetësohet vetëm për gjërat materiale nuk do të jetë kurrë në gjendje të ketë paqe mendore."

"Paqja e vërtetë shpirtërore vjen nga qetësia e brendshme, jo nga mungesa e problemeve të jashtme."

Piskamë

1. Nënat e emancipuara pamundësojnë lindjen e çdolloji të radikalizmi në shoqëri. Nëse lufton për barazinë e vajzave dhe grave, kontribuon për lumturinë e vajzave dhe motrave tua, rrjedhimisht për komb europian! 

Kush e lufton barazinë gjinore, në mënyrë efektive mund të luftojë vetëm barazinë e vajzave të veta dhe bashkëshortes së vet, por kurrë jo të grave tjera!